Twee nieuwe presidenten zetten afgelopen week hun eerste schreden op het internationale podium. Het contrast tussen de twee kon niet groter zijn. In Brussel bij de NAVO-top en bij de EU, en vervolgens in Italië bij de G7, maakte Donald Trump een uitgebluste, onbehouwen indruk naast de uitgeslapen Emmanuel Macron, die met 39 jaar Trumps zoon had kunnen zijn.

Het meest opvallende moment was de handshake tussen de twee. Trump heeft inmiddels een reputatie op handenschudgebied en de wereldpers vroeg zich af wie van de twee deze battle zou gaan winnen. Het was Macron, met vlag en wimpel. Geen toeval, zei Macron gisteren. Hij zag de handdruk als een “moment van de waarheid”. Trumps knokkels liepen wit aan en de uitslag van de viriele ontmoeting was duidelijk: Frankrijk-VS, 1-0.

Het directe contact tussen Trump en de Europese leiders de afgelopen dagen, was voor Angela Merkel aanleiding om een duidelijke uitspraak te doen. Gesteund door het idee dat ook haar nieuwe Seelenverwandten Macron verregaande Europese integratie wil, zei ze dat de “de tijd waarop we op anderen konden vertrouwen voorbij is. Wij Europeanen moeten ons lot in eigen hand nemen”. Volgens The Economist was haar boodschap gericht aan vier verschillende groepen. Maar wat bedoelde ze er echt mee?

Ondanks het min of meer mislukken van zijn eerste buitenlandse reis, zag Trump dat anders. Hij was kennelijk gecharmeerd van Macron, want hij vroeg aan het einde van zijn Europees bezoek het 06-nummer van de Franse president.

Tot nu toe was Justin Trudeau (45) de jongste van de G7, maar die plek heeft hij moeten afstaan aan Macron (39). De twee zagen elkaar in Taormina voor het eerst, en de vonken sloegen direct over.

De officiële fotograaf van Macron legde de bromance vast. De romantische video van het Siciliaanse weekendje van de twee vindt u hier.

Macron schudt vandaag de hand van een andere wereldleider: Vladimir Poetin. Hij had de Russische president afgelopen weekend al kunnen ontmoeten, als Rusland niet drie jaar geleden uit de G7 gebonjourd was. Vandaag krijgt Poetin een ontvangst in het Paleis van Versailles. De officiële aanleiding voor het bezoek is de opening van de tentoonstelling ter gelegenheid van de tien dagen die tsaar Peter de Grote in Versailles doorbracht in mei en juni 1717, deze week precies drie eeuwen geleden. De officieuze aanleiding voor Macron is om Rusland duidelijk te maken dat hij het contact met Rusland wil herstellen, maar vooral dat er niet met hem te sollen valt. Het wordt dan ook een “veeleisende dialoog zonder enige concessies”, zo zei Macron zaterdag tegen journalisten. Hij heeft vandaag duidelijk gemaakt dat de EU-sancties tegen Rusland van kracht blijven. Volgens de Russische ambassadeur in Parijs is het bezoek “een nieuw begin in onze relatie”.

Macron is niet echt een fan van Poetin. Tijdens de verkiezingscampagne steunde het Kremlin openlijk Marine Le Pen. Tegelijkertijd probeerden Russische media Macron zwart te maken door fake news te verspreiden (zie onder andere de nieuwsbrieven 3 en 5).

Mensenrechtenorganisaties HRW en Amnesty International uitten kritiek op het bezoek van de Russische keizer aan het gigantische kasteel ten zuiden van Parijs. Overigens kwam vandaag, tijdens Poetins bezoek, de eerste Tsjetsjeense homoseksuele vluchteling in Frankrijk aan.

In een eerdere nieuwsbrief schreef ik al over de vele vreemde regels in de Franse wet als het gaat om politieke campagnes. Die zijn een van de redenen waarom de communicatie hier zo vreselijk oubollig is. Ook Macrons partij La République en Marche (LREM) loopt daar nu tegen aan. Als nieuwe partij zonder zetels, moet LREM het voor de parlementsverkiezingen doen met slechts 12 minuten zendtijd. Dat heeft mediawaakhond CSA zo bepaald. De noodlijdende PS krijgt 2 uur, terwijl de Republikeinen 1 uur 44 minuten propagandatijd krijgen. Ook het Front national krijgt maar twaalf minuten. De exacte tijdsduur is vorige week met een speciale wet vastgelegd. LREM heeft een procedure aangespannen tegen de CSA. De Grondwettelijke Raad moet zich er nu over uitspreken.

De volgende keer dat u in Frankrijk met de hogesnelheidstrein reist, zeg dan niet meer “Ik pak de TGV”, maar “Ik neem de inOui”. Dat is de nieuwe naam voor de HST. Na veertig jaar verdwijnt dus het woord TGV.  ‘Inouï’ betekent zoiets als ‘buitengewoon, ongehoord’. De Franse Spoorwegen presenteerde vandaag de nieuwe naam op het station Montparnasse in Parijs. De naamswijziging leidde tot veel kritiek en grappen op internet.

Dank voor het lezen. Deel deze nieuwsbrief met collega’s en/of vrienden die ook in Frankrijk geïnteresseerd zijn. Alle voorgaande afleveringen vindt u hier. Voor uw buitenlandse vrienden is deze nieuwsbrief er nu ook in het Engels. Vragen en opmerkingen zijn welkom op news@devries.fr.

Heeft u na deze nieuwsbrief nog steeds honger naar informatie over Frankrijk? Abonneer u dan op So French!, mijn tweewekelijkse, Engelstalige podcast. Dat kan in iTunes of in Tunein Radio. De nieuwste aflevering staat nu online.